Level crossing rate of SC receiver over gamma shadowed Weibull multipath fading channel

U ovom radu je razmotren bežični telekomunikacijski sustav sa SC prijemnikom koji radi u prisustvu Weibull-ovog fedinga i Gamma sjenke. Utjecaj Weibull-ovog fedinga na primljeni signal se ogleda u promjeni anvelope signala, a utjecaj Gamma sjenke u promjeni snage izlaznog signala. SC prijemnik se koristi za smanjenje utjecaja fedinga i sjenke na karakteristike sustava. Izraz za srednji broj osnih presjeka izlaznog signala iz SC prijemnika je izveden u zatvorenom obliku. Dobiveni rezultati se mogu koristiti za izračunavanje prosječnog trajanja otkaza bežičnog sustava. Numerički rezultati su predstavljeni grafički, kako bi se prikazao utjecaj parametara fedinga i sjenke na karakteristike sustava.The wireless telecommunication system consisting of selection combining (SC) receiver which works in Gamma shadowed Weibull multiple-faded channel is discussed in this work. The received signal suffers Weibull small scale fading which leads in variation of the signal envelope and Gamma large scale fading which results in variation of the SC receiver output signal envelope power. SC receiver is utilized to abate the impact of Gamma large scale fading effects and Weibull small scale fading effects on system characteristics. The formula for average level crossing rate (LCR) of signal envelope at SC combiner output is performed in the closed shape. The result we get can be applied to calculate the average fade duration (AFD) of such wireless systems. The obtained solutions are plotted in a few graphs to point out the impact of Weibull fading envelope severity parameter and Gamma shadowing severity parameter on system features

DISCIPLINARNO-TEORIJSKI PRISTUP U PROEKOLOŠKOJ ORIJENTISANOSTI OBRAZOVANJA ZA ODRŽIVI RAZVOJ

This paper examines the relationship and scope of the convergence of environmentally oriented disciplines (sociology and pedagogy), sub disciplines theoretical approaches (socio-environmental theory and ecological systems theory) which focus on the integration of contemporary society, individual and nature, all with the goal of sustainable development and common prosperity. In the process of globalization, man is largely forced to be flexible and to adapt to the mechanisms of the market economy and to adopt the principles of any type of diversity. The connection between environmental values, knowledge and experiences is the central idea of education for sustainable development. The main paradigm of environmental orientation requires the redefinition of the educational goals, in order to balance the changes to the “identitary” culture and value matrices of general social importance during the sustainable development process. It is clear that by defining the desirable environmental values and action competences that are pro-environmental, it would result in the optimum model of sustainable development within the education system, which ensures local and global development and progress. For these reasons, in addition to formal and university education, the education for sustainable development is achieved by self-education, non-formal and informal education. We conclude that the development and transfer of value matrices in the implicit curriculum which are based on the interactive encouragement of environmental sensitivity and social experiences in immediate communication in the classroom and school, can affect the adoption of ethical and environmental sustainability standards, as well as action competencies to address many important social issues. Autori u ovom radu ispituju odnos i domete uzajamnog približavanja ekološki orijentisanih disciplinarnih (sociologija i pedagogija), poddisciplinarnih (sociologija razvoja, socijalna ekologija, humana ekologija, humana pedagogija, sociologija nastavnih programa), teorijskih (socio-ekološka teorija i ekološka teorija) pristupa, sadržanih u integrisanju savremenog društva, pojedinca i prirode, a sve u cilju odživog razvoja i zajedničkog blagostanja. Prožimanje ekoloških vrednosti, znanja i doživljaja je centralna ideja obrazovanja za održivi razvoj. Vladajuća paradigma ekološke orijentisanosti zahteva redefinisanje ciljeva obrazovnog sistema, u kontekstu uravnotežavanja promena “identitarne” kulture i vrednosne matrice opšte društvene važnosti u uslovima održivog razvoja. Jasno je, da se sa definisanjem poželjnih ekoloških vrednosti i akcionih kompetencija koje su proekološke orijentisane, u obrazovanom sistemu konstruiše optimalni model održivog razvoja, koji obezbeđuje lokalni i planetarni razvoj i napredak. Iz tih razloga, osim formalnog i univerzitetskog obrazovanja, obrazovanje za održivi razvoj se sprovodi i samoobrazovanjem, neformalnim i informalnim obrazovanjem. U radu pokušavamo, da u kontekstu savremenih obrazovnih tendencija, izdvojimo mesto i ulogu eksplicitnog i implicitnog nastavnog programa vaspitno-obrazovnog sistema na podsticanju emocionalnih doživljaja i socijalnih iskustava i usvajanju etičkih i ekoloških normi održivosti. Zaključujemo, da razvijanje i prenošenje vrednosnih matrica u implicitnom kurikulumu, koje počivaju na interaktivnom podsticanju ekološkog senzibiliteta i socijalnih iskustava u neposrednoj kominikaciji u učionici i školi, mogu doprineti usvajanju etičkih i ekoloških normi održivosti, kao i akcionih kompetencija za rešavanje mnogih važnih društvenih problema današnjice